 |
| Fotograma del documental. (entrevista a Pepita Seoane) |
Documental
Último
adelanto del que será el documental "REPRESIÓN: Un arma de
doble filo." Que será estrenado el día 17 de Octubre en todos
los centros sociales interesados y el día 19 de octubre en Internet.
Para
participar en el estreno contactar en: resistencia.films@gmail.com
 |
| Pancarta en la tumba de Baena "27 de setembro Día do loitador caído, a loita continúa...! SRI" (y flores colores República y rojas) |
Vigo:
Acto 27 Setembro 1975-2014
Amigos-as
e compañeiros: O 27 de setembro é o día “DO LOITADOR CAIDO”.
Isto significa que lle rendimos homenaxe a todos os loitadores que
entregaron a súa vida, ou quitáronlla, como antifascistas,
nacionalistas, comunistas, anarquistas, e demócratas consecuentes.
Esta
data do ano 1975, cando foron asasinados H. BAENA, SANCHEZ BRAVO,
GARCIA SANZ, PAREDES MANOT “TXIKI” E ANGEL OTAEGUI, está unida
ao 1. de outubro a través da figura de ABELARDO COLLAZO quen, xunto
cun grupo de homes e mulleres da resistencia, deulle unha resposta
armada. Das accións nese día deriva o nome dos GRAPO. Era a parte
máis airada do clamor de protesta que os pobos do estado español e
do mundo levantaban contra aqueles crimes do verdugo Franco.
Neste
39 cabodeano dos 5 loitadores, vivimos unha crise do capitalismo que,
continuando coas súas farsas “democráticas”, explota e reprime
como nunca o fixo en moitos anos. As leis de seguridade ciudadá, a
lei de partidos, as leis contra os obreiros que loitan polas súas
lexítimas revindicacións laborais, isto é, todo o código penal
está dirixido a reprimir calquera aceno de protesta e aplastar a
máis minima liberdade verdadeiramente democrática. A memoria
historica é terxiversada tratando de borrar a súa dignidade
esencial na loita pola liberdade frente a todos estes canallas
“democratas” que tragan coa monarquía imposta por Franco.
A
represión vai a por todos e todas, empezando polos presos politicos.
Eles e elas son a vangarda na loita contra este réxime monárquico
fascista, o seu delito non é polos métodos de loita senón por non
comungar coas “rodas de muiño” que a tantos rendiron fronte ao
inimigo de clase, e revindicar os dereitos e liberdades do pobo
traballador con dignidade e consecuencia. Por iso son aillados e
condenados a decenas de anos que de facto representan unha condena a
cadea perpetua.
Os
anos de cadea e illamento nunhas condicións extremas para a vida
dunha persoa lévaos a ter enfermidades graves e incurables; Manuel
Pérez Martínez, S.X. do PCEr, de 70 anos de idade, está a espera
dunha operación de cataratas dende hai anos e pode quedar cego por
unha politica criminal e planificada do estado. En toda Europa, é o
único S.X dun partido comunista que está na cadea. Manuel Arango
Riego, de 65 anos, militante do PCEr, ten distintas enfermidades
graves de carácter crónico, a súa vida corre perigo; Arantza Díaz
Villar, militante do PCEr, de 43 anos, foi operada de cancro de
cólon, as condicións nunha cadea son de risco para a súa saúde;
Ma Jose Baños Andujar, de 50 anos de idade, militante dos GRAPO, ten
varias enfermidades graves e as condicións da cadea representan un
risco para a súa vida; Paco Cela Seoane, de 56 anos, militante do
PCEr, precisa varias inxecións de insulina diarias e coa dieta
deficitaria da cadea a súa saude corre un grave perigo. Loitemos
pola súa liberdade e denunciemos o perigo que corren as vidas destes
loitadores na cadea. Lembremos que o cárcere xa asasinou, no mes de
abril, a Isabel Aparicio, militante comunista, que morreu por
desatención médica sistemática das autoridades. Por iso afirmamos
que se tratou dun verdadeiro crime de estado.
Compañeiros
e compañeiras, O SRI quere manifestar e denunciar esta crise xeral
do capitalismo que está a levar a humanidade a novas matanzas de
magnitudes incalculables, como xa levaron no século pasado; e fano
explotando e oprimindo aos pobos para acumular riqueza nas
oligarquías capitalistas, arrasan e provocan calamidades a millóns
de persoas na súa codicia imperialista, a realidade témola aí:
Palestina, Irak, Agfanistan, Libia, Siria, Ucrania e demais pobos de
Africa e Asia, xunto as metropolis donde millons de traballadores
volvemos as condicions do abismo ea barbarie.
Diante
deste futuro sin esperanza que nos dá o capitalismo queremos
destacar un fenómeno que pretenden silenciar. Tratase da resistencia
dos traballadores en Ucrania, contra o fascismo e o imperialismo de
EE.UU e os seus lacaios de Europa, unha resistencia que está
vinculada aos 70 anos de socialismo na union sovietica e todo o campo
socialista, ¡si compañeiros e compañeiras: o socialismo rexurde de
novo con máis forza é indestructible... e salvará a humanidade,
disto estamos convencidos!
Amigos-
as e compañeiros: loitemos...
pola
amnistia total;
pola
liberdade dos presos enfermos;
pola
derogacion das leis represivas;
pola
dignidade da memoria historica;
polas
liberdades verdadeiramente democraticas;
contra
a precaridade e as condicons explotadoras dos traballadores, contra o
paro, por unhas condicions de traballo dignas;
pola
autodeterminacion dos pobos asoballados de Galiza Euskal Herria e
Catalunya.
Grazas
e saúdos solidarios do SOCORRO ROXO INTERNACIONAL.
Viva
o comunismo!
 |
| Pintada. "Manuel Arango Libertad PCE(r)". (en una fachada) |
Muro
solidario:
-Pintada
Manuel Arango Libertad
 |
| Cartel actos "Marina Llibertat. Rescat". (y su foto) |
Convocatorias
-Marina
Llibertat
18
octubre en Castelló
24
octubre en Celrà
7
noviembre en Gràcia
10
noviembre inicio del juicio farsa
Rescat
 |
| Cartel de la manifestación "Liberté pour Georges Abdallah". |
Convocatoria
-Libertad
para Georges Abdallah
30
años de prisión, 30 años de resistencia
Manifestación
sábado 25 octubre
Lannemezan
(Estado francés)
 |
| Fotograma prisionero soviético cantando la Internacional. |
Cartas
de lectores:
Cuando
el intento de burla se estrella contra la firmeza y dignidad
revolucionarias.
Un
saludo solidario, os escribo brevemente para dar parte de un enlace
de youtube que personalmente me ha emocionado y puesto la piel de
gallina. Se trata de una película que tiene ya unos añitos, y la
escena que me interesa destacar se sitúa en un campo nazi, cuando dos fascistas (italiano y alemán) se encuentran y
empiezan a departir en una conversación pretendidamente animada,
fraterna, y camaraderil. En un momento determinado, al italiano se le
ocurre (con la idea de ridiculizar) obligar a los prisioneros rusos
de guerra a cantar la Internacional, y lo que pretendía ser una
humillación, se convierte precisamente en lo... bueno, mejor que lo
veáis por vosotrxs mismxs. ¡de verdad que no os dejará
indiferente! J.
No hay comentarios:
Publicar un comentario