 |
| Chapa relieve. ( bandera popular con gran estrella) |
Arte
en prisión:
Varias
de las chapitas totalmente caseras hechas en prisión por los presos
políticos del PCE(r) y los GRAPO.
Fabricaron
cientos de modelos diferentes. Con pasta de papel, escayola, ocumen,
mucha lija, pinturas... y mucha paciencia.
 |
| Chapa relieve. Che Guevara. |
Unos
modelos eran en relieve, o sea, como la del Che, Lenin, Marx,
chapitas infantiles, ventanas con rejas y la palabra amnistía
resaltada, todas las banderas populares, anagramas de colectivos de numerosas localidades.... Otras, redondas y con
todas las reivindicaciones sociales, encargos de colectivos, para las
mesas de solidaridad u organismos antirepresivos, anti-OTAN,
ecología, mujer, okupación, publicaciones alternativas, de
solidaridad, etc, etc. En ocumen, también chapas rectangulares con
cientos de consignas y dibujos...
 |
| Chapa relieve. (estrella da patada a nazis, monarquía y "pacifistas") |
Pero
también miles de tarjetas postales, cientos de pulseras, colgantes,
pendientes, muñecas de lana. Decenas de barcos con cien detalles,
molinos... en madera... o retratos pirografiados.
Esculturas,
cuadros...
Y
también novelas, poesía, escritos para revistas, fanzines... textos
científicos...
Sí,
verdadero arte, proletario, popular, con materiales de reciclaje y
mucha imaginación en la mayoría de los objetos fabricados tan
artesanalmente.
Proponemos
a lxs lectores que tengan alguno de los cientos de cositas preciosas
que artesanalmente han ido fabricando en prisión lxs presxs
comunistas y antifascistas, le hagan una foto y la envíen al correo
electrónico.
Recomendamos
mirar antes la sección arte en las cárceles del blog y la web, para
no repetir objetos.
 |
| Dibujo. (Preso entre muchos barrotes grita de dolor) |
25
de xullo de 2014
REPÚBLICA
POPULAR E AUTODETERMINACIÓN
S.R.I.
GALIZA
A
Constitución “democrática” nega o dereito de autodeterminación
e xa que logo non lle permite ao pobo soberano de Catalunya decidir
mediante unha consulta.
O
sistema das autonomías é, tamén, xenuina expresión da burla e
ninguneo da nosa nazón, GALIZA. A cultura e o idioma do noso pobo
son rexeitados e humillados, os nosos dereitos nacionais asoballados.
Non,
polo camiño da súa “democracia” e das elecións e parlamentiños
non hai saida, os feitos son irrefutables. Alimentar esas quiméricas
ilusións entre o pobo traballador é, máis ben, mentir e enganar.
Só a República popular eo socialismo creáran as condicións para
que o noso pobo poida exercer o dereito de autodeterminación.
Pero
quen son os que loitarán por esa República popular? Cal é o
programa mínimo para lograr a unidade necesaria para conquerila?
As
masas traballadoras serán as que levarán adiante a loita por eses
obxetivos, e no seo delas a clase obreira é a máis consciente e
dirixirá a loita para o seu trunfo. Os homes e mulleres que forman a
vangarda organizada e referente da loita obreira son os Presos-as
Políticos. Eles encarnan o significado da ansiada liberdade do pobo
traballador de ahí desprendese que o primer punto do programa minimo
sea a AMNISTÍA TOTAL .
Sen
amnistía non hai verdadeira liberdade.
 |
| Pegatina SRI Galiza. "Liberdade preso políticos enfermos". (dibujo brazo preso enfermo esposado a la cama) |
A
loita pola súa liberación é fundamental e máis, se cabe, coas
decenas de anos encarcerados nunhas condicións extremas: illamento,
tortura branca, alimentación pésima, desatención criminal
sanitaria ( consecuencia do cal foi asasinada a militante do
PCE(r) Isabel Aparicio, como denunciamos no mes de
Abril deste ano), as folgas de fame…Estas situacións as que
son sometidos teñen unhas secuelas: os presos e presas
enfermos. Manuel Arango Riego, militante do PCE(r) na
cadea de Zuera (Zaragoza), amputación de gran parte do intestino,
hepatite C, úlcera duodenal, hernias discais e ciática, o seu
deterioro fisico e moi grave. Obrigado a un traslado a Madrid polo
director do cárcere para dilixencias, chegou en tan grave estado que
o xuíz da A.N. ditaminou que nunca máis fose trasladado, o seu
avogado pidiu a liberdade por enfermedade cronica e incurable. Mª
José Baños Andujar, militante dos GRAPO, na cadea de
Picassent (Valencia), VIH, graves problemas hepáticos (precisa
trasplante), problemas circulatorios (precisa baipás coronario);
Francisco Cela Seoane, militante do PCE(r), na prisión
de Picassent (Valencia), diabete mellitus grave, precisa insulina
cinco veces ao día; Manuel Pérez Martínez, Secretario
Xeral do PCE(r), prisión de Albocaser (Castellón), leva varios
anos sin ser operado das cataratas e, diante da denuncia solidaria
masiva, os respondables da cadea prometeron a intervención en xunio
e non a cumpriron. Ademáis, está sendo tratado contra a
hipertensión. Que pretenden, deixalo cego? Un Estado que comete
todos estes actos é criminal ou non?
 |
| Panfletos distribuidos el 25 Xulio en Galiza. |
A
represión extendese e vai profundizandose na escalada de meter medo:
suman máis de 120 anos as peticións de cárcere para os folguistas
e membros de distintos colectivos sociais. Comenza a aparecer unha
nova xeración de presos políticos que entran nos cárceres pola
mesma causa que os “antigos”: por decir NON e
defender a dignidade. As multas económicas cóntanse
por centenares de miles de euros, a liberdade de expresión e
manifestación é reprimida sistemáticamente; Pepita Seoane
procesada na A.Nazional; as cancións persíguenas condenando a Pablo
Hasel, os manifestantes son mallados con asañamento ata o
extremo de provocar lesións moi graves e a morte. O paro, esa lacra
consustancial ao capitalismo parasitario e explotador, ten a millóns
de familias na miseria; a corrupcion xeralizada… En consecuencia, a
necesidade da unidade antirepresiva é cada vez máis urxente.
Loitemos por unha República popular dos traballadores:
*Amnistía
total;
*Dereito
a autodeterminación;
*Liberdades
políticas e sindicais plenas;
*Dereito
irrenunciable a un traballo e vivenda dignos;
*Saída
da OTAN, da U.E. e de calquer bloque imperialista.
GALIZA
CEIBE E SOCIALISTA!!
O
IMPERIALISMO É O TERRORISMO!!
AMNISTÍA
TOTAL!!
Comités
por un Socorro Roxo Internacional de GALIZA
No hay comentarios:
Publicar un comentario